یا لطیف
یه وقتایی می طلبه آدم همش غمناک باشه...توی پست دو تا مونده به آخر گفتم که الان هیچ مشکلی ندارم...(به کمک دوست عزیزم...)اما اون غم هنوز تو دلم مونده...اما این غم دلیل این نیست که الان افسردم!غم هم جنبه های مختلف داره!
می گن وقتی آدم دلش بی قراره نمی تونه خوشحال باشه...هرچی هم زورکی بخواد لبخند بزنه...
میدونین؟دلم این روزا بی قراره...نمی دونم بی قرار از چی و شاید هم دقیقا می دونم بی قرار از چی...دیشب زنگ زدم به موبایل یکی از بچه های وبلاگی که الان اردوی از بلاگ تا پلاکه.گفت خیلی خیلی به یادم بوده و دعام کرده...همون موقع از ذهنم رد شد:صد در صد دعاش گرفته...وقتی اینو به خودش گفتم بهم گفت:تو که دلت پیش شهداست.وقتی هم من اینجا یادتو بکنم حسابی سفارشی می شی!اصلا ناراحت این نباش که نتونستی بیای...و از نتایج دعای اون عزیز:این روزا خیلی بیشتر دلم بی قراره واسه شهدا و آقامون و صد البته اون بالایی که جای خود دارد...و یه غمی از دلم بیرون نمی ره...ترجیح می دم این غم باشه...خیلی باهاش راحتم...
____________________________
دیروز عصر داشتم دفتر اول و چهارم و هشتم لخته های دل سید انجوی رو می خوندم.یه خاطره از دوران جبهه بود...رفیق شفیقشون موقع پر کشیدن(عبور از راه شهادت)دم آخری یه نگاه به این سید میندازه...یه برق خاصی داشته و بعد...پرواز!خدایا!از این نگاهای آخر نصیب ما هم بکن!
____________________________
تا حالا دقت کردین اشکی که برا شهدا ریخته می شه چقدر حس و حال می ده؟از ته دله ها!یه دفعه آدمو از این رو به اون رو می کنه...هر از چند گاهی این اشک ریخته بشه دیگه آدمو می بره به اون اوجش!!!(تجربه کردم)
____________________________
چند روزیه که به نتیجه رسیدم:زندگی زیباست...با خدا زیباتر!البته اینو همیشه می دونستم.نه این که تازه فهمیده باشم...این چند روز بیشتر دارم حسش می کنم!
پ.ن:بعضی وقتا یه طوری می شه آدم خدا رو بیشتر احساس می کنه...اونوقت زندگی خیلی زیباتر می شه!پس می گم:زندگی زیباست...با خدا زیباتر!
________________________
و حرف آخر:چرا آقامون نمی یاد؟!...اللهم عجل لولیک الفرج...
